غار چاه دیو در فاصله ده کیلومتری از شهرستان دامغان و در شمال مزرعه فرح زاد روستای طاق واقع شده است. فاصله این غار از این مزرعه حدود یک کیلومتر و از روستای طاق دو کیلومتر می باشد. ویژگی منحصر به فرد این غار آن است که بر خلاف تمامی غارهای ایران در دل دشت و در درون چاهی به عمق هفت متر قرار گرفته است. بطوری که دهانه ورودی آن در درون چاه از نگاه رهگذران پنهان مانده است.
پیشینه تاریخی این غار به زمانی کهن می رسد بطوری که در سفرنامه اسکندر مقدونی از تونلی به نام «تا گِه آ» نام برده شده است که در شمال روستایی به همین نام (روستای طاق) قرار گرفته است. احتمال می رود که منظور از تونل «تا گه آ» غار چاه دیو کنونی باشد که در نزدیکی روستای (تا گه آ) یا طاق کنونی قرار گرفته است.
وجه تسمیه این غار به دلیل اعتقاد مردم بومی منطقه به وجود دیوی به نام (زینَل یا زینَب) می باشد که این چاه و غار آن به وسیله وی کنده شده است. هرچند که در مورد چگونگی پیدایش این غار افسانه ها و عقاید مختلفی مطرح است ولی آنچه که به واقعیت امر نزدیکتر است این می باشد که این غار در دامن دشت و در مسیر رودخانه قرار گرفته است و جریان های سیل در طول زمان احتمالاً راهی به درون این غار باز کرده اند و چاه کنونی آن را به وجود آورده اند.
به زعم برخی از قدما و اهالی بومی محل، این غار در دل زمین قلعه های تاریخی دو روستای طاق و جزن را به یکدیگر ارتباط می داده است و محلی جهت فرار سربازان هنگام جنگ و درگیری بوده است.
این غار زیرزمینی در دامن دشت «دامنکوه» دامغان و در درون چاهی به عمق هفت مترو دهانه 4/3 متر قرار گرفته است. شکل این چاه شبیه خمره بوده و در انتها باریک می شود. بطوری که در انتهای این چاه خمره مانند، چاه باریک کوچکی به ارتفاع 2/2 متر و دهانه 15/1 متر وجود دارد که از چاه اولی جدا می باشد. ورودی این غار در انتهای این چاه و در بخش جنوبی آن قرار گرفته است و دارای دهانه ای به عرض 85/0در5/1 متر می باشد. در طی مسیر چاههای عمیقی وجود دارد که انتهای آنها مشخص نیست و صدای آب از برخی از آنها به گوش می رسد. دهانه برخی از آنها با قندیل های سست آهکی پوشیده شده است و بسیار خطرناک می باشند. این غار در مسیر رودخانه واقع شده است و در معرض سیلاب می باشد. متاسفانه امروزه به علت عدم حفاظت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری این غار باشکوه زیرزمینی در معرض انهدام قرار گرفته است بطوری که حفاری های غیر مجاز در بالای غار و همچنین ورود شن و خاک فراوان به داخل غار باعث شده دو دهانه از سه دهانه غاربسته شود.

 

غار چاه ديو دامغان

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415


برچسب‌ها: غارهاي باستاني ايرانغار هاآثار باستانیگنج های موجود در غار هاغار چاه دیو

تاريخ : 12 / 8 / 1395 | | نویسنده : کوروش |

غار قمری یا اشکفت قمری مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان است و در خرم‌آباد، بالای کوه مشرف به گرداب سنگی واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۱۴۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. دهانة غار به سوي جنوب کوه قرار دارد و سطح داخل دهانة آن بيش از 200 متر است. طول راهروي غار، باريک و طولاني است و تاکنون انتهاي آن کشف نشده است. دربارة اين غار افسانه‌هاي بسياري زبانزد مردم محلي است.

پرفسور هول، دره خرم آباد را به خاطر وجود غارهای پیش از تاریخ متعدد و به هم فشردگی آن به عنوان مرکز تحقیقات و مطالعات دوره پارینه سنگی خویش قرار داد و در این دره موفق به یافتن 17 اقامتگاه انسانی دوره پارینه سنگی شد که از آن جمله می توان به غار کنجی مربوط به دوره موسترین و پناهگاه صخره ای گرارجنه که دارای ابزار موستری و بارادوستی و غار یافته با ابزار بارادوستی و غار قمری با ابزار موستری و پناهگاه سنگی پاسنگر که شامل مواد بارادوستی و زارزی بود اشاره کرد. همچنین تجزیه و تحلیل داده ها و یافته های باستان شناسی نشان می دهد که ابتدا غار کنجی در شرق دره مسکون شده و در دوره های بعد غار کنجی متروک و غارهای غربی همچون قمری و پاسنگر و یافته مورد توجه و سکونت قرار گرفته اند.

 

غار قمری

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415


برچسب‌ها: غارهاي باستاني ايرانغار هاآثار باستانیگنج ها غار قمری

تاريخ : 26 / 7 / 1395 | | نویسنده : کوروش |

death trap rock

تصویر بالا تخته سنگ باقی مانده از تله مرگ متشکل از دوقسمت است. تخته سنگ دیگری در حال حاضر پایین است.
دام (تله) بالاتر از یک برش در یک سمت کوه درست جایی که در آن یک تونل کوچک بود، راه اندازی شده است .تخته سنگ دیگر (که قطر آن به ۳متر می رسد)، در حال حاضر بریده شده و پایین افتاده بود و از گوه خود بریده شده است

cut in mountain

این تخته سنگ در راه ورودی تونل پنهان شده است.بنده اعتقاد دارم که مقداری از چوب ها بودند که برش داده شده بود که از مکانیسم لغزش خود چوب ها استفاده می شود (هر چند برای برخی از موارد نمی توان گفت)

tunnel entrance

 

در اینجا یک تصویری از خود تونل را مشاهده می کنید.که بعد از چند ماه تمیز کردن راهش باز شده است

tunnel entrance

inside tunnel

 

 

خیلی از تله ها هستند که بعد از چند صد سالیانی مانند ۳۰۰ سال فعال نشده اند و می توانند مرگ را به همراه داشته باشد. در هنگامی که وارد غار شده اید به دیواره های آن توجه کنید اگر تله داشته باشد از اشکالی مانندیک مرد همراه نیزه ، هلال ماه ، چیدمان سنگ که همراه با شن است - قلب یا دل دیده خواهد شد و هرکجا این علائم را دیدید به وجود تله پی ببرین. البته انواع تله داریم که برای هر کدام مکانیسمی دارند مانند تله های مکانیکی -الاکلنگی-مکانیکی - شن و ماسه - مار - اهرمی - نیزه ای و گیوتینی

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415


برچسب‌ها: تله های فیزیکی بکار گرفته شده در غارهاگنج هاغار هاگاز سمی

تاريخ : 26 / 7 / 1395 | | نویسنده : کوروش |

معمولا در گذشته از غارها به عنوان سر پناه استفاده می شد و  جایی امن به حساب می آمد که از گزند حیوانات و دشمنان در امان بود و حتی در مقابل حوادث طبیعی هم از استحکام بالایی برخودار بود و همین باعث میشد که نظر خیلی از پنهان کنندگان دفینه رو به خودش جلب کند و اکثرا پس از پنهان کردن دفینه در ورودی غار را پلمپ میکردند البته نوع دفینه گذاری در غارها با هم تفاوتهای زیادی دارد و احتمال اینکه درب پلمپ شده ای در داخل غار باشد هم هست.

شیوه های خاص برای پنهان کردن دفینه در داخل غارها

بعضی ها دم در ورودی غار ستونی را کار می گذاشتند و از ستون دو قدم به سمت داخل غار میرفتند و دفینه را در عمق حدودا  2.5 متری (دو گز) جاسازی میکردند .

و عده ای دیگر در خود غار تلی را درست میکردند و داخل تل دفینه را در عمق 3 متری جاسازی میکردند.

و سری دیگر به صورت چاهی در غار حفر میکردند و از کف چاه تونل میزدند به یک سمت دیگه و با گذاشتن یک تله فیزیکی آن را پنهان میکردند .
نکته: توجه داشته باشید که هر کجا که در مسیر راه و حفاری به تونل خصوصا دست ساز برخوردید، 100 در 100 باید انتظار تله را هم داشته باشید (خصوصا دفینه های دوره اسلامی و گنجینه های متعلق به دزدان و راهزنان، که نوع و تعداد دومی به مراتب سخت تر و بیشتر می باشد)

وعده ای دیگر در دیواره غار اتاقی مخفی درست میکردند و دفینه را در آن مدفون و در اتاق را پلمپ میکردند و گاهی نیز حتی در خود اون اتاق هم چیزی نمی گذاشتند و در دیواره و سه کنج دیواره به اصطلاح امروزی ، یک گاوصندوق مخفی تعبیه می کردند.

عده ای یک قبر در وسط غار و یک قبر هم در روبروی در ورودی غار دفن میکردند که دفینه را داخل قبری که تو غار بود مدفون میکردند البته یک سری اشیائ ساده را در داخل قبر میگذاشتند و  دفینه اصلی را در یک متر زیر قبر در زیر اشیایی فرعی زیر سنگی بزرگ پنهان میکردند .

البته در مواردی که غاری پیدا نمودید که دهنه آن بسته شده بود و ارتفاع دهانه بین 80 تا 120 سانت بود و شیبی هم به سمت داخل داشت و شما بباشد عد از چند متر توانستید کاملا بایستید اگر هنوز راه ادامه داشت و حداقل 30 متر طول آن بود، شما ابتدای ورودی یک مقبره مهم و بسیار کهن را یافته اید و اگر در انتهای راه به بن بست خوردید ، اگر در سمت راست دیوار غار چند تاقچه که جای گذاردن پی سوز و یا مشعل می باشد برخوردید، بنده با قدرت به شما می گویم که در داخل یکی از آنها یک کوزه سکه که خرج نگهبانان و یا مخارج دیگه بوده مخفی شده است. و سپس به انتهای غار دقت بکنید و با یک پتک پلاستیکی نیز می توانید دیواره رو چک نمایید تا محلی که پشت آن صدای کمی پوکی میدهد را بیابید . البته ساروج آن زیاد ضخیم نیست و به راحتی باز می شود ولی این تازه اول کاره !! چراکه پشت آن خاکی نرم و دون دون، یهو به بیرون میریزد و شما تازه باید خک خالی کنید تا راهی به سمت چپ بصورت راهرویی پر از خاک را بیابید و در داخل مسیر اجساد سربازانی را با تجهیزات هم خواهید دید و …

و اما اگر دهانه غار تنگ و بهمین صورت که در بالا اشاره کردم بود، با این تفاوت که غار بعد از چند متر مثل یک اتاقک تمام شد، شما باید به سقف و دیواره روبرو و کناری به دقت نگاه بیاندازید تا علائمی همچون نعل اسب یا ماه و ستاره و حتی عقرب و جوغان بیابید که تازه این اول کار است و دفینه آن بسیار سخت بدست می آید و متعلق به دوران اسلامی است که شک نکنید که حداقل 2000 سکه آنهم در سه خمره دارای سر باری می باشد و سر باری آن در نزدیکی یک سنگی که در انطرف دره (حدود 180 تا 200 متر فاصله دارد) قزار دارد. آن سنگ معمولا به اندازه یک پراید است که انگار روی صندوق عقب ایستاده و به دهانه غار نگاه می کند. در ضمن قبری تکی در آن محل نیز وجود دارد که معمولا فردی بلند مرتبه می باشد ولی در داخل قبر چیزی نیست.

نکه مهم: اگر غار کشف شده دهانه ای گشاد و طول آن کمتر از 30 متر بودولی کف آن خاکی نرم مانند آرد دون دون شده بود و تاقچه و … داشت ، ابتدا از غار خارج شده و بالای دهانه ورودی را بدقت بررسی کنید تا در میان سخره ها یک دهانه کوچک بیابیدکه داخل آن به اندازه یک اتاقک کوچک  جا داشته باشد. کف آنجا چاهی قرار دارد که پر خاک بسیار نرم است و نباید لابلای خاک استخوان یا کوزه شکسته و … بیابید و حدود 1/5 متر پایین تر باید یک کوزه سکه بیابید.و احتمالا از زیر آن توسط حفره ای بسیار باریک را دارد که هواکش محسوب می گشته است.

 

مهم: اگر در غار فلش به سمت بالای غار بود دفینه در طاق غار به صورت پلمپ شده مخفی است .

مهم : در غارهایی که به صورت دو راهی هستند شما فقط هر چی جلوتر هم رفتید و باز تعداد راه ها زایادتر شد فقط به سمت راست برید اینجور غارها دارای دفینه ای بزرگ و در ورودی این غارها تنگ است که حتی باعث میشود در اول راه شما به صورت سینه خیز یا نشسته و بعد از 10 متر کم کم به صورت ایستاده بتوانید بروید  و دروسط راه این غار ها به یک جای گنبدی شکل هم برمیخورید که باید راه خود را ادامه بدید که بعد از آن به شیب تندی میخورید که باید پایین بروید و……..

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415


برچسب‌ها: گنجدفینه هاطلا های دفن شدهغار هادفینه های پنهان غار ها

تاريخ : 12 / 7 / 1395 | | نویسنده : کوروش |
*ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺗﺮﻳﻦ ﻏﺎﺭ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﺭﺩﻩ ﻭ ﻳﺎﻓﺖ ﮔﺸﺘﻪ، ﻏﺎﺭ ﻫﺎﻱ ﺍﻟﺘﻤﻴﺮﺍ ﺩﺭ 30 ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮﻱ ﻏﺮﺏ ﺳﺎﻧﺘﺎﻧﺪﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺩﺭ ﺍﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﻻ‌ﺳﻜﻮ ﺩﺭ ﺩﺭﻩ ﻭﺭﺯ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﻳﻜﻲ ﺩﻭﺭﺩﻭﻧﻲ ﭘﺎﺭﻳﺲ ﻭﺍﻗﻊ ﺩﺭ ﻓﺮﺍﻧﺴﻪ ﺍﺳﺖ، ﻛﻪ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺍﻳﻦ ﻏﺎﺭ ﻫﺎ ﺍﺯ ﻏﺎﺭ ﻫﺎﻱ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﺳﺖ. ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﻴﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﺩﻳﺪﻥ ﺗﺼﺎﻭﻳﺮ ﺩﺍﺧﻞ ﻏﺎﺭ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻏﺎﺭ، ﻓﻀﺎﻱ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺑﺸﺮ (ﺷﺮﺡ ﻭ ﻋﻜﺲ) (http://www.tabadolnazar.com/forum/sh...ad.php?t=18634 ) ﺭﺟﻮﻉ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺍﻃﻼ‌ﻋﺎﺕ ﻭ ﭘﮋﻭﻫﺶ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺳﻜﻮﻧﺖ ﮔﺎﻩ ﻫﺎ ﻭ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﻫﺎﻱ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺑﻪ ﻫﺰﺍﺭﻩ ﻫﺸﺘﻢ ﻕ ﻡ، ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺍﺳﺖ. ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺳﻜﻮﻧﺖ ﮔﺎﻩ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺗﭙﻪ ﮔﻨﺞ ﺩﺭﻩ ﻭﺍﻗﻊ ﺩﺭ ﺩﻩ ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮﻱ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﻫﺮﺳﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﺴﺘﻄﻴﻞ ﺷﻜﻞ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ. ﺍﺗﺎﻕ ﻫﺎ ﺍﺯ ﺩﺍﺧﻞ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﻣﺪﻭﺭ ﺑﺎ ﺍﻧﺪﻭﺩ ﻛﺎﻫﮕﻞ ﻭ ﺳﻘﻒ ﺗﻴﺮﭘﻮﺵ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﺧﺸﺖ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﻗﺎﻟﺐ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ. ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ 10 ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮﻱ ﻏﺮﺏ ﺷﻬﺮ ﻫﺮﺳﻴﻦ ﻭ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﺟﺎﺩﻩ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﻲ ﻫﺮﺳﻴﻦ – ﻛﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻩ، ﺗﭙﻪ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ " ﮔﻨﺞ ﺩﺭﻩ " ﻭﺍﻗﻊ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﻔﺎﺭﻱ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1965 ﻡ. ( 1344 ﻩ.ﺵ. ) ﺁﻏﺎﺯ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻬﺎﻱ 1967 ﻡ. ( 1346 ﻩ.ﺵ. ) 1969 ﻡ. ( 1348 ﻩ.ﺵ. ) ﻭ 1974 ﻡ. ( 1353 ﻩ.ﺵ. ) ﻧﻴﺰ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺍﻳﻦ ﺣﻔﺮﻳﺎﺕ ﭘﻨﺞ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪ. ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺗﺮﻳﻦ ﻗﻄﻌﻪ ﺳﻔﺎﻝ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻧﻮ ﺳﻨﮕﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ، ﺍﺯ ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ ﺗﺮﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﺗﭙﻪ" ﮔﻨﺞ ﺩﺭﻩ " ﻳﺎﻓﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.  ﻗﺪﻣﺖ ﺍﻳﻦ ﻗﻄﻌﻪ ﺳﻔﺎﻝ ﻛﻪ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺧﻤﻴﺮﻱ ﺑﻪ ﺭﻧﮓ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮﻱ ﺗﻴﺮﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺮﺍﺭﺍﺗﻲ ﻛﻢ ﭘﺨﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻗﺪﻣﺖ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﺎ ﺭﻭﺵ ﻣﻮﺳﻮﻡ ﺑﻪ ﻛﺮﺑﻦ 14، ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ 8450 ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻣﻴﻼ‌ﺩ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺁﺛﺎﺭ ﻣﻌﻤﺎﺭﻱ ﻗﺪﻳﻤﺘﺮﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﺭﺍ، ﺣﻔﺮﻩ ﻫﺎﻱ ﻛﻮﭼﻚ ﻣﺪﻭﺭﻱ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲ ﺩﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﺣﻔﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ. ﻃﺒﻘﺎﺕ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﺑﺎﻻ‌ﺗﺮ، ﺷﺎﻣﻞ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺍﺗﺎﻗﻬﺎﻱ ﻣﺴﺘﻄﻴﻠﻲ ﺷﻜﻞ ﻭ ﻓﺎﻗﺪ ﭘﻲ ﺳﻨﮕﻲ  ﻛﻪ ﺳﻄﺢ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﻭ ﻛﻒ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻛﺎﻫﮕﻞ ﺍﻧﺪﻭﺩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻛﻠﻲ، " ﮔﻨﺞ ﺩﺭﻩ "ﺗﭙﻪ ﺍﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﺩﺍﻳﻢ ﺩﺭ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ. ﺍﺯ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﺍﻃﻼ‌ﻉ ﺭﺳﺎﻧﻲ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻴﺮﺍﺙ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﻭ ﮔﺮﺩﺷﮕﺮﻱ ﻛﺸﻮﺭ ﺗﭙﻪ ﮔﻨﺞ ﺩﺭﻩ ﻳﺎ ﭼﻴﺎﺧﺰﻳﻨﻪ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ﺟﺎﺩﻩ ﻛﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻩ ﺑﻪ ﻫﺮﺳﻴﻦ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﻳﻜﻲ ﺭﻭﺳﺘﺎﻱ ﻗﻴﺴﻮﻧﺪ ، ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺍﻳﻦ ﺗﭙﻪ ﻣﺨﺮﻭﻃﻲ ﺣﺪﻭﺩ 6 ﻣﺘﺮ ﺍﺯ ﺳﻄﺢ ﺯﻣﻴﻦ ﻫﺎﻱ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺑﺎﻻ‌ﺗﺮ ﺍﺳﺖ . ﺿﺨﺎﻣﺖ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ 8 ﻣﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً 2ﻣﺘﺮ ﺁﻥ ﺯﻳﺮ ﺳﻄﺢ ﺯﻣﻴﻦ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ . ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1965 ﻣﻴﻼ‌ﺩﻱ ﺗﻮﺳﻂ ﻓﻴﻠﻴﭗ ﺍﺳﻤﻴﺖ ﻣﻮﺭﺩ ﮔﻤﺎﻧﻪ ﺯﻧﻲ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﭼﻬﺎﺭ ﻓﺼﻞ ﺩﻳﮕﺮ ﻃﻲ ﺳﺎﻟﻬﺎﻱ 1967 ، 1969 ، 1971 ﻭ 1974 ﻣﻴﻼ‌ﺩﻱ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺑﻪ ﺣﻔﺎﺭﻱ ﺁﻥ ﻧﻤﻮﺩ . ﺩﺭ ﺗﭙﻪ ﮔﻨﺞ ﺩﺭﻩ ، 5 ﻃﺒﻘﻪ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭﻱ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺳﻄﺢ ﺗﭙﻪ ﺗﺎ ﺧﺎﻙ ﺑﻜﺮ ﺑﺎ ﺣﺮﻭﻑ ﺍﻟﻔﺒﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻃﺒﻘﻪ A ﺟﺪﻳﺪﺗﺮﻳﻦ ﻭ ﻃﺒﻘﻪ E ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺗﺮﻳﻦ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭﻱ ﮔﻨﺞ ﺩﺭﻩ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ . ﻃﺒﻘﻪ A ﺍﺯ ﺳﻄﺢ ﺗﭙﻪ ﺗﺎ ﻋﻤﻖ 5/1ﻣﺘﺮﻱ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩﻱ ﮔﻮﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﺳﻼ‌ﻣﻲ ﻣﺘﺎﺧﺮ ﻭ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﺁﻥ ﺑﻘﺎﻳﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺍﺟﺎﻕ ﻫﺎﻱ ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﺩﻳﻮﺍﺭﻫﺎﻱ ﺩﻭﺭﻩ ﻧﻮﺳﻨﮕﻲ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺧﺸﺖ ﻫﺎﻱ ﻗﺮﻣﺰ ﺭﻧﮓ ﭼﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻃﺒﻘﻪB ﺍﺯ ﻋﻤﻖ ﺣﺪﻭﺩ 2 ﻣﺘﺮﻱ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺗﺎ ﺣﺪﻭﺩ 3 ﻣﺘﺮﻱ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺭﺩ . ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ ﻓﻀﺎﻫﺎﻱ ﻣﺴﻜﻮﻧﻲ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺑﺎ ﭼﻴﻨﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ . ﻃﺒﻘﻪ C ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﻋﻤﻖ ﺣﺪﻭﺩ 30/3 ﻣﺘﺮﻱ ﺷﺮﻭﻉ ﺗﺎ ﻋﻤﻖ 90/4 ﻣﺘﺮﻱ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺭﺩ . ﻣﻌﻤﺎﺭﻱ ﺍﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭﻱ ﻧﻴﺰ ﭼﻴﻨﻪ ﺍﻱ ﺍﺳﺖ .  ﻃﺒﻘﻪ D ﺍﺯ ﻋﻤﻖ ﺣﺪﻭﺩ 5 ﻣﺘﺮﻱ ﺷﺮﻭﻉ ﻭ ﺗﺎ ﻋﻤﻖ 6 ﻣﺘﺮﻱ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺷﺖ . ﻣﻌﻤﺎﺭﻱ ﺍﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ ﺍﺯ ﭼﻴﻨﻪ ﻭ ﺧﺸﺖ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ . ﻃﺒﻘﻪ E ﺍﺯ ﻋﻤﻖ ﺣﺪﻭﺩ 6 ﻣﺘﺮﻱ ﺷﺮﻭﻉ ﻭ ﺗﺎ ﻋﻤﻖ 7 ﻣﺘﺮﻱ ﻳﻌﻨﻲ ﺧﺎﻙ ﺑﻜﺮ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺷﺖ . ﺍﺯ ﻭﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎﻱ ﺍﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ 30 ﺣﻔﺮﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﺗﺎ ﻋﻤﻖ 50 ﺳﺎﻧﺘﻲ ﻣﺘﺮ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺧﺎﻙ ﺑﻜﺮ ﻛﻨﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ . ﺍﻳﻦ ﺣﻔﺮﻩ ﻫﺎ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺩﻫﺎﻧﻪ ﺍﻱ ﺑﻪ ﻗﻄﺮ ﺑﻴﻦ 70 ﺳﺎﻧﺖ ﺗﺎ 1 ﻣﺘﺮ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ . ﺍﺯ ﺑﻘﺎﻳﺎﻱ ﻃﺒﻘﻪ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭﻱ D ، ﺣﺪﻭﺩ 144 ﻣﺘﺮﻣﺮﺑﻊ ﺍﺯ ﺑﺎﻓﺖ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﻛﺎﻭﺵ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺁﺛﺎﺭ ﻣﻌﻤﺎﺭﻱ ﺍﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﺳﺎﻛﻨﺎﻥ ﮔﻨﺞ ﺩﺭﻩ ﺩﺭ ﻣﻨﺎﺯﻟﻲ ﻛﻪ ﺩﻳﻮﺍﺭﻫﺎﻱ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﺸﺖ ﺧﺎﻡ ﻣﻲ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﻲ ﺑﺮﺩﻧﺪ . ﺧﺸﺖ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﻣﻜﻌﺐ ﻣﺴﺘﻄﻴﻞ ﻫﺎﻱ ﻛﻮﭼﻜﻲ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﺳﻄﺢ ﺁﻧﻬﺎ ﻛﻤﻲ ﺑﺮﺁﻣﺪﮔﻲ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻮﻉ « ﭘﻼ‌ﻧﻮ ﻛﺎﻧﻮﻛﺲ » ﻣﻌﺮﻭﻓﻨﺪ . ﻃﻮﻝ ﺍﻳﻦ ﺧﺸﺖ ﻫﺎ ﺑﻴﻦ 50 ﺗﺎ 95 ﺳﺎﻧﺘﻲ ﻣﺘﺮ ﻣﺘﻐﻴﺮ ﺑﻮﺩ . ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﺍﻳﻦ ﻻ‌ﻳﻪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﺟﻨﻮﺏ ﺷﺮﻗﻲ ، ﺷﻤﺎﻝ ﻏﺮﺑﻲ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ . ﺍﺯ ﺳﻨﮓ ﺑﺮﺍﻱ ﭘﻲ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﻲ ﺷﺪ ﻛﻒ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺑﻌﻀﻲ ﺍﺯ ﺍﺗﺎﻕ ﻫﺎﻱ ﮔﻨﺞ ﺩﺭﻩ ﺑﺎ ﮔﻞ ﺍﻧﺪﻭﺩ ﻣﻲ ﻛﺮﺩﻧﺪ . ﺩﻳﻮﺍﺭ ﭼﻴﻨﻲ ﺍﺗﺎﻕ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﮔﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻳﻚ ﺭﺝ ﺩﺭﻣﻴﺎﻥ ﺍﺯ ﭼﻴﻨﻪ ﻭ ﺧﺸﺖ ﺩﺭ ﺩﻳﻮﺍﺭﭼﻴﻨﻲ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻲ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺍﺯ ﺗﺨﺘﻪ ﺳﻨﮓ ﺩﺭ ﺩﻳﻮﺍﺭﭼﻴﻨﻲ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ . ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻲ ﺍﺯ ﺩﻳﻮﺍﺭﻫﺎ ، ﺳﻮﺭﺍﺥ ﻫﺎﻳﻲ ﺗﻌﺒﻴﻪ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﭘﻲ‌ﻫﺎﻱ ﮔﻠﻲ ﻣﺴﺪﻭﺩ ﻣﻲ ﺷﺪ . ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻲ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﺯﻝ ﺍﻧﺒﺎﺭﻙ ﻫﺎﻱ ﻛﻮﭼﻜﻲ ﺗﻌﺒﻴﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﺩﻳﻮﺍﺭﻫﺎﻱ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺒﺎﺭﻙ ﻫﺎ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﭘﻴﺶ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﮔﻠﻲ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺧﺸﻚ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺒﺎﺭﻙ ﻫﺎ ﺩﻭ ﺟﻤﺠﻤﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻃﺎﻗﭽﻪ ﺍﻱ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﮔﺮﺩﻳﺪ . ﻣﺤﻼ‌ﺕ ﺍﻳﻦ ﺩﻫﻜﺪﻩ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﻨﺎ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ‌ﺭﺳﺪ ﺭﺍﻩ ﻭﺭﻭﺩ ﻣﻨﺎﺯﻝ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﺑﺎﻡ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭ ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﺍﺗﺎﻕ ﻫﺎﻱ ﺩﻭ ﻃﺒﻘﻪ ﺍﻱ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺭﻭﺳﺘﺎﻱ ﮔﻨﺞ ﺩﺭﻩ ﺩ ﺭﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭﻱ ( ﻃﺒﻘﻪ D ) ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﻳﻚ ﺁﺗﺶ ﺳﻮﺯﻱ ﺑﺰﺭﮒ ﻛﺎﻣﻼ‌ً ﺳﻮﺧﺘﻪ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺪﺗﻲ ﻣﺤﻞ ﻣﺘﺮﻭﻙ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎﻱ ﺩﻳﮕﺮ ﮔﻨﺞ ﺩﺭﻩ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﺳﻔﺎﻟﻴﻦ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻃﺒﻘﻪD ﺑﻪ ﺑﺎﻻ‌ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ . ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﺯ ﻃﺒﻘﻪ E ﻧﻴﺰ ﻳﻚ ﻗﻄﻌﻪ ﺳﻔﺎﻝ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮﻱ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ ﺭﺳﺪ ﻛﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺁﻥ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﺩﻳﮕﺮ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ ﺭﺳﺪ ، ﺳﺎﻛﻨﺎﻥ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﮔﻨﺞ ﺩﺭﻩ ﺍﺯ ﺳﻔﺎﻟﮕﺮﻱ ﺑﻲ ﺍﻃﻼ‌ﻉ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ . ﻋﻼ‌ﻭﻩ ﺑﺮ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﺳﻔﺎﻟﻴﻦ ﺗﻌﺪﺍﺩﻱ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺳﻨﮕﻲ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ، ﺗﻴﻐﻪ ، ﺧﺮﺍﺷﻨﺪﻩ ، ﺳﻨﮓ ﻣﺎﺩﺭﻫﺎﻱ ﻣﺨﺮﻭﻃﻲ ﻭ ﺭﻳﺰ ﺗﻴﻐﻪ ﻫﺎﻱ ﻫﻨﺪﺳﻲ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺗﻌﺪﺍﺩﻱ ﻇﺮﻭﻑ ﺳﻨﮕﻲ ، ﻫﺎﻭﻥ ﻭ ﺩﺳﺘﻪ ﻫﺎﻭﻥ ، ﻣﺸﺘﻪ ﺳﻨﮓ ﺳﺎﺏ ، ﭼﻜﺶ ﺳﻨﮕﻲ ، ﭘﻴﻜﺮﻙ ﻫﺎﻱ ﮔﻠﻲ ﺣﻴﻮﺍﻥ ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ، ﺻﻔﺤﻪ ﻫﺎﻱ ﻣﺪﻭﺭ ﮔﻠﻲ ، ﺳﻮﺭﺍﺥ ﻛﻦ ﻫﺎﻱ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻧﻲ ، ﺩﺭﻓﺶ ﻭ ﺳﻮﺯﻥ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻧﻲ ، ﻣﻬﺮﻩ ﻫﺎﻱ ﺯﻳﻨﺘﻲ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﺻﺪﻑ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺗﺪﻓﻴﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻘﺎﻳﺎﻱ41 ﺍﺳﻜﻠﺖ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻧﻮﺯﺍﺩﺍﻥ ﺗﺎ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺴﻦ ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻳﺎ ﺩﺭﺍﺯ ﻛﺶ ﺩﻓﻦ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺎﻟﻎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻛﺎﻣﻼ‌ً ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ ﺩﻓﻦ ﻣﻲ ﻛﺮﺩﻧﺪ . ﺩﺭﻳﻚ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﺮﺩﻱ ﺭﺍ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﮔﺮﺩﻧﺒﻨﺪﻱ ﺑﺎ ﻣﻬﺮﻩ ﻫﺎﻱ ﺳﻨﮕﻲ ﻭ ﺻﺪﻓﻲ ﺩﻓﻦ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﺑﻘﺎﻳﺎﻱ ﺍﺳﻜﻠﺖ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺍﺛﺮ ﺣﺼﻴﺮ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ ﺭﺳﺪ ﮔﺎﻫﻲ ﺍﺯ ﺣﺼﻴﺮ ﺑﺮﺍﻱ ﭘﻮﺷﺶ ﺟﺴﺪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭ ﻳﻚ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻴﺰ ﻳﮓ ﮔﻮﺭ ﺩﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﻲ ﺷﺎﻣﻞ ﻳﻚ ﻓﺮﺩ ﺑﺎﻟﻎ ، ﻳﻚ ﻧﻮﺟﻮﺍﻥ ﻭ ﻳﻚ ﻛﻮﺩﻙ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﺭﺍﺯ ﻛﺶ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺗﺎﺑﻮﺗﻲ ﮔﻠﻲ ﺩﻓﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﺁﺯﻣﺎﻳﺸﺎﺕ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﻃﺒﻘﺎﺕ A ﺗﺎ D ﮔﻨﺞ ﺩﺭﻩ ﺍﺯ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﻫﺰﺍﺭﻩ ﻫﺸﺘﻢ ﻭ ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ‌ً ﺍﻭﺍﻳﻞ ﻫﺰﺍﺭﻩ ﻫﻔﺘﻢ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻣﻴﻼ‌ﺩ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻃﺒﻘﻪ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭﻱ E ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺳﺎﻝ ﻫﺎﻱ ﺣﺪﻭﺩ 7500 ﺗﺎ 8500 ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻣﻴﻼ‌ﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﺩ . ﺍﺯ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻴﺮﺍﺙ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ، ﺻﻨﺎﻳﻊ ﺩﺳﺘﻲ ﻭ ﮔﺮﺩﺷﮕﺮﻱ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻩ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﺗﭙﻪ ﻫﺎﻱ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻩ http://www.tebyan.net/Image/Big/1385...2256509360.jpg ﺗﭙﻪ ﺁﺳﻴﺎﺏ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺗﺎﺭﻳﺨﻲ ﺩﺭ ﭘﻨﺞ ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮﻱ ﺷﺮﻕ ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻩ، ﻣﺸﺮﻑ ﺑﺮ ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ ﻗﺮﻩ ﺳﻮ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ. ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻤﺎﻧﻪ ﺯﻧﻲ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺗﭙﻪ، ﺑﺨﺸﻲ ﺍﺯ ﻳﮏ ﮐﻠﻴﻪ ﻣﺴﮑﻮﻧﻲ ﺑﻴﻀﻲ ﺷﮑﻞ ﺑﻪ ﻗﻄﺮ ﺩﻩ ﻣﺘﺮ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﻴﻤﻲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺯﻣﻴﻦ ﺣﻔﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ.  ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺍﻳﻦ ﮐﻠﺒﻪ، ﺑﻘﺎﻳﺎﻱ ﺩﻭ ﺍﺳﮑﻠﺖ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎ ﻣﺤﻠﻮﻝ ﮔﻞ ﺁﺧﺮﻱ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪ. ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﮑﻠﺖ ﻫﺎ ﻣﻘﺪﺍﺭﻱ ﺑﻘﺎﻳﺎﻱ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪ. ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﺷﻴﺎﻱ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺩﺭ ﺗﭙﻪ، ﺗﻴﻐﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺭﻳﺰ ﺗﻴﻐﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﺑﻌﻀﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﺛﺎﺭ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﮔﻲ ﻧﺎﺷﻲ ﺍﺯ ﻗﻄﻊ ﮔﻴﺎﻫﺎﻥ ﺩﻳﺪﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ. ﻋﻼ‌ﻭﻩ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻮﻃﻪ، ﺳﻨﮓ ﺳﺎﺏ، ﻣﻬﺮﻩ ﻫﺎﻱ ﺳﻨﮕﻲ، ﻗﺴﻤﺘﻲ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺑﻨﺪ ﻣﺮﻣﺮﻱ ﻭ ﻗﻄﻌﺎﺗﻲ ﺍﺯ ﭘﻴﮑﺮﮎ ﻫﺎﻱ ﮔﻠﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﭘﻴﮑﺮﮎ ﻫﺎ، ﭘﻼ‌ﮎ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﻧﺴﺎﻧﻲ ﺩﻳﺪﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ. ﮐﺎﻭﺵ ﮔﺮﺍﻥ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺁﺛﺎﺭ ﻣﮑﺸﻮﻓﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺗﭙﻪ ﺭﺍ ﺑﻴﻦ ﻧﻪ ﺗﺎ ﻳﺎﺯﺩﻩ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﻧﺴﺒﺖ ﻣﻲ ﺩﻫﻨﺪ.  ﺗﭙﻪ ﺳﺮﺍﺏ ﺍﻳﻦ ﺗﭙﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﺮﺟﺴﺘﮕﻲ ﮐﻮﭼﮑﻲ ﺩﺭ ﺣﺎﺷﻴﻪ ﺷﺮﻗﻲ ﺷﻬﺮ ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻩ، ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺯﻣﻴﻦ ﻫﺎﻱ ﺯﺭﺍﻋﻲ ﺭﻭﺳﺘﺎﻱ «ﺩﻩ ﭘﻬﻦ» ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ. ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺗﺎﺭﻳﺨﻲ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1969 ﻡ ﺗﻮﺳﻂ «ﺭﺍﺑﺮﺕ ﺑﺮﻳﺪﻭﻭﺩ» ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻭ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺎﻝ ﺗﻮﺳﻂ ﻭﻱ ﻣﻮﺭﺩ ﮐﺎﻭﺵ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ. ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮐﺎﻭﺵ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻮﻃﻪ، ﺳﮑﻮﻧﺖ ﮔﺎﻩ ﻫﺎﻱ ﻣﺪﻭﺭﻱ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪ ﮐﻪ ﮐﻒ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺳﻄﺢ ﺯﻣﻴﻦ ﻫﺎﻱ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺗﺮ ﺑﻮﺩ. ﺳﻘﻒ ﺍﻳﻦ ﺳﮑﻮﻧﺖ ﮔﺎﻩ ﻫﺎ ﺍﺯ ﻧﻲ ﻭ ﮔﻞ ﺑﻮﺩ.  ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺕ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﺑﻘﺎﻳﺎﻱ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ ﻫﺎﻱ ﺣﻴﻮﺍﻧﺎﺗﻲ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺼﺮﻑ ﻏﺬﺍﻳﻲ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺗﭙﻪ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﮐﻮﭼﮑﻲ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻃﻮﻝ ﺳﺎﻝ ﺍﻗﺎﻣﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ. ﻋﻼ‌ﻭﻩ ﺑﺮ ﻣﻌﻤﺎﺭﻱ، ﺗﻌﺪﺍﺩﻱ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺳﻨﮕﻲ، ﻣﻬﺮﻩ، ﻇﺮﻭﻑ ﺳﻨﮕﻲ، ﺩﺳﺖ ﺑﻨﺪﻫﺎﻱ ﺳﻨﮕﻲ، ﻭﺳﺎﻳﻞ ﺳﺎﺩﻩ ﺁﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﺍﻱ، ﻣﻴﺦ ﻫﺎﻱ ﮔﻠﻲ، ﺗﻮﭘﻲ ﻫﺎ، ﮔﻠﻮﻟﻪ ﻫﺎﻱ ﻭ ﺩﻳﺴﮏ ﻫﺎﻱ ﮔﻠﻲ ﻭ ﭘﻴﮑﺮﻩ ﻫﺎﻱ ﺣﻴﻮﺍﻧﻲ ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻧﻲ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪ. ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻮﻃﻪ، ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻮﻉ 797 ﭘﻴﮑﺮﻩ ﺣﻴﻮﺍﻧﻲ ﺷﺎﻣﻞ ﺳﮓ، ﺧﻮﮎ، ﮔﺮﺍﺯ، ﺑﺰ ﻭ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ.  ﺍﺯ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ 650 ﭘﻴﮑﺮﻩ ﻫﺎﻱ ﺍﻧﺴﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ، ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻫﺠﺪﻩ ﻋﺪﺩ ﺁﻥ ﭘﻴﮑﺮﮎ ﻣﺮﺩ ﻭ ﺑﻘﻴﻪ ﭘﻴﮑﺮﮎ ﺯﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻣﺸﻬﻮﺭﺗﺮﻳﻦ ﭘﻴﮑﺮﮎ ﺍﻧﺴﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺗﭙﻪ، ﭘﻴﮑﺮﮎ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺑﻪ « ﻭﻧﻮﺱ ﺳﺮﺍﺏ» ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻬﺮﺕ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻮﺯﻩ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭﻱ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ. ﺍﻳﻦ ﭘﻴﮑﺮﮎ ﺯﻧﻲ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﭘﺎﻫﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭﺍﺯ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺳﺎﺧﺖ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﮑﺮﮎ، ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ ﺍﺯ ﺭﻭﺵ ﻣﺪﻝ ﮔﻴﺮﻱ ﺑﻬﺮﻩ ﺟﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﭘﻴﮑﺮﮎ ﻫﺎﻱ ﺣﻴﻮﺍﻧﻲ ﻧﻴﺰ ﭘﻴﮑﺮﮎ «ﮔﺮﺍﺯ ﻭﺣﺸﻲ» ﺩﺭ ﻧﻮﻉ ﺧﻮﺩ ﺑﻲ ﻫﻤﺘﺎ ﺍﺳﺖ.  ﺍﺯ ﺗﭙﻪ ﺳﺮﺍﺏ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﻇﺮﻭﻑ ﺳﻔﺎﻟﻲ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻪ ﮔﺮﻭﻩ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ: ﺳﻔﺎﻝ ﺑﺎ ﻧﻘﺶ ﺑﭽﻪ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ، ﺳﻔﺎﻝ ﻫﻨﺪﺳﻲ، ﺳﻔﺎﻝ ﺑﺎ ﻧﻘﻮﺵ ﺧﻄﻲ. ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ ﺍﺯ ﺑﻘﺎﻳﺎﻱ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ ﺣﻴﻮﺍﻧﺎﺕ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺑﺰ ﺍﺳﺖ، ﮐﺎﻭﺵ ﮔﺮﺍﻥ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﺳﺎﮐﻨﺎﻥ ﺳﺮﺍﺏ، ﺑﺰ ﺭﺍ ﺍﻫﻠﻲ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺗﭙﻪ ﺭﺍ ﺑﻴﻦ ﻫﺸﺖ ﺗﺎ ﻧﻪ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﻣﻲ ﺩﺍﻧﻨﺪ. ﺁﺯﻣﺎﻳﺸﺎﺕ ﮐﺮﺑﻦ 14 ﻧﻴﺰ ﺗﺎ ﺣﺪﻭﺩﻱ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩﻱ ﺭﺍ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ. ﺗﭙﻪ ﮔﻨﺞ ﺩﺭﻩ ﺗﭙﻪ ﮔﻨﺞ ﺩﺭﻩ ﻳﺎ «ﭼﻴﺎ ﺧﺰﻳﻨﻪ» ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ﺟﺎﺩﻩ ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻩ ﺑﻪ ﻫﺮﺳﻴﻦ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﻳﮑﻲ ﺭﻭﺳﺘﺎﻱ ﻗﻴﺴﻮﻧﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ. ﺍﻳﻦ ﺗﭙﻪ ﻣﺨﺮﻭﻃﻲ ﺷﮑﻞ ﺣﺪﻭﺩ ﺷﺶ ﻣﺘﺮ ﺍﺯ ﺳﻄﺢ ﺯﻣﻴﻦ ﻫﺎﻱ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺑﺎﻻ‌ﺗﺮ ﺍﺳﺖ.  ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1965 ﻡ ﺗﻮﺳﻂ «ﻓﻴﻠﻴﭗ ﺍﺳﻤﻴﺖ» ﻣﻮﺭﺩ ﮔﻤﺎﻧﻪ ﺯﻧﻲ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﭼﻬﺎﺭ ﻓﺼﻞ ﺩﻳﮕﺮ ﻃﻲ ﺳﺎﻝ ﻫﺎﻱ 1967، 1969، 1971 ﻭ 1974 ﻡ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺑﻪ ﺣﻔﺎﺭﻱ ﺁﻥ ﻧﻤﻮﺩ. ﺩﺭ ﺗﭙﻪ ﮔﻨﺞ ﺩﺭﻩ، ﭘﻨﺞ ﻃﺒﻘﻪ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭﻱ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﻄﺢ ﺗﭙﻪ ﺗﺎ ﺧﺎﮎ ﺑﮑﺮ ﺑﺎ ﺣﺮﻭﻑ ﺍﻟﻔﺒﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻃﺒﻘﻪ A ﺟﺪﻳﺪﺗﺮﻳﻦ ﻭ ﻃﺒﻘﻪ E ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺗﺮﻳﻦ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭﻱ ﮔﻨﺞ ﺩﺭﻩ ﺍﺳﺖ. ﻃﺒﻘﻪ A ﺍﺯ ﺳﻄﺢ ﺗﭙﻪ ﺗﺎ ﻋﻤﻖ ﻳﮏ ﻭ ﻧﻴﻢ ﻣﺘﺮﻱ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ، ﺗﻌﺪﺍﺩﻱ ﮔﻮﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﺳﻼ‌ﻣﻲ ﻣﺘﺄﺧﺮ ﻭ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﺁﻥ ﺑﻘﺎﻳﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺍﺟﺎﻕ ﻫﺎﻱ ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﺩﻳﻮﺍﺭﻫﺎﻱ ﺩﻭﺭﻩ ﻧﻮ ﺳﻨﮕﻲ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﺸﺖ ﻫﺎﻱ ﻗﺮﻣﺰ ﺭﻧﮓ ﭼﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪ. ﻃﺒﻘﻪ B ﺍﺯ ﻋﻤﻖ ﺣﺪﻭ ﺩﻭ ﻣﺘﺮﻱ ﺷﺮﻭﻉ ﻭ ﺗﺎ ﻋﻤﻖ ﺣﺪﻭﺩ ﺳﻪ ﻣﺘﺮﻱ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺭﺩ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ ﻓﻀﺎﻫﺎﻱ ﻣﺴﮑﻮﻧﻲ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭼﻴﻨﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪ. ﻃﺒﻘﻪ Cﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﻋﻤﻖ ﺣﺪﻭﺩ 30/3 ﻣﺘﺮﻱ ﺷﺮﻭﻉ ﻭ ﺗﺎ ﻋﻤﻖ 90/4 ﻣﺘﺮﻱ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺭﺩ. ﻣﻌﻤﺎﺭﻱ ﺍﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭﻱ ﻧﻴﺰ ﭼﻴﻨﻪ ﺍﻱ ﺍﺳﺖ. ﻃﺒﻘﻪ D ﺍﺯ ﻋﻤﻖ ﺣﺪﻭﺩ ﭘﻨﺞ ﻣﺘﺮﻱ ﺷﺮﻭﻉ ﻭ ﺗﺎ ﻋﻤﻖ ﺷﺶ ﻣﺘﺮﻱ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺭﺩ. ﻣﻌﻤﺎﺭﻱ ﺍﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ ﺗﺮﮐﻴﺒﻲ ﺍﺯ ﭼﻴﻨﻪ ﻭ ﺧﺸﺖ ﺍﺳﺖ. ﻃﺒﻘﻪ E ﺍﺯ ﻋﻤﻖ ﺣﺪﻭﺩ ﺷﺶ ﻣﺘﺮﻱ ﺷﺮﻭﻉ ﻭ ﺗﺎ ﻋﻤﻖ ﻫﻔﺖ ﻣﺘﺮﻱ ﻳﻌﻨﻲ ﺧﺎﮎ ﺑﮑﺮ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺭﺩ. ﺍﺯ ﻭﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎﻱ ﺍﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ، ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺳﻲ ﺣﻔﺮﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻋﻤﻖ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺳﺎﻧﺘﻲ ﻣﺘﺮﻱ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺧﺎﮎ ﺑﮑﺮ ﮐﻨﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺍﻳﻦ ﺣﻔﺮﻩ ﻫﺎ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺩﻫﺎﻧﻪ ﺍﻱ ﺑﻪ ﻗﻄﺮ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﺳﺎﻧﺘﻴﻤﺘﺮ ﺗﺎ ﻳﮏ ﻣﺘﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ.  ﺍﺯ ﺑﻘﺎﻳﺎﻱ ﻃﺒﻘﻪ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ D ﺣﺪﻭﺩ 144 ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ﺍﺯ ﺑﺎﻓﺖ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﮐﺎﻭﺵ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺁﺛﺎﺭ ﻣﻌﻤﺎﺭﻱ ﺍﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﺳﺎﮐﻨﺎﻥ ﮔﻨﺞ ﺩﺭﻩ ﺩﺭ ﻣﻨﺎﺯﻟﻲ ﮐﻪ ﺩﻳﻮﺍﺭﻫﺎﻱ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﺸﺖ ﺧﺎﻡ ﻣﻲ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ، ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﻲ ﺑﺮﺩﻧﺪ. ﺧﺸﺖ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻣﮑﻌﺐ ﻣﺴﺘﻄﻴﻞ ﻫﺎﻱ ﮐﻮﭼﮑﻲ ﮐﻪ ﺳﻄﺢ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻤﻲ ﺑﺮ ﺁﻣﺪﮔﻲ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻮﻉ «ﭘﻼ‌ﻧﻮ ﮐﺎﻧﻮﮐﺲ» ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻃﻮﻝ ﺍﻳﻦ ﺧﺸﺖ ﻫﺎ ﺑﻴﺖ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺗﺎ ﻧﻮﺩ ﻭ ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻧﺘﻴﻤﺘﺮ ﻣﺘﻐﻴﻴﺮ ﺍﺳﺖ. ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﺍﻳﻦ ﻻ‌ﻳﻪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﺟﻨﻮﺏ ﺷﺮﻗﻲ – ﺷﻤﺎﻝ ﻏﺮﺑﻲ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ﺍﺯ ﺳﻨﮓ ﺑﺮﺍﻱ ﭘﻲ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﻲ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﮐﻒ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺑﻌﻀﻲ ﺍﺯ ﺍﺗﺎﻕ ﻫﺎﻱ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺑﺎ ﮔﻞ ﺍﻧﺪﻭﺩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ.  ﻣﺤﻼ‌ﺕ ﺍﻳﻦ ﺩﻫﮑﺪﻩ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﻳﮏ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻨﺎ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ ﺭﺳﺪ ﺭﺍﻩ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﺑﺎﻡ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﺍﺗﺎﻕ ﻫﺎﻱ ﺩﻭ ﻃﺒﻘﻪ ﺍﻱ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ﺭﻭﺳﺘﺎﻱ ﮔﻨﺞ ﺩﺭﻩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭﻱ (ﻃﺒﻘﻪ D) ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﻳﮏ ﺁﺗﺶ ﺳﻮﺯﻱ ﺑﺰﺭﮒ ﮐﺎﻣﻼ‌ً ﺳﻮﺧﺘﻪ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺪﺗﻲ ﻣﺘﺮﻭﮎ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎﻱ ﮔﻨﺞ ﺩﺭﻩ، ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﺳﻔﺎﻟﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻃﺒﻘﻪ D ﺑﻪ ﺑﺎﻻ‌ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ. ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﺯ ﻃﺒﻘﻪ E ﻧﻴﺰ ﻳﮏ ﻗﻄﻌﻪ ﺳﻔﺎﻝ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮﻱ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ ﺭﺳﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺁﻥ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﺩﻳﮕﺮ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻇﺎﻫﺮﺍً ﺳﺎﮐﻨﺎﻥ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﮔﻨﺞ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﺯ ﺳﻔﺎﻝ ﮔﺮﻱ ﺑﻪ ﺍﻃﻼ‌ﻉ ﺑﻮﺩﻧﺪ.  ﻋﻼ‌ﻭﻩ ﺑﺮ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﺳﻔﺎﻟﻴﻦ ﺗﻌﺪﺍﺩﻱ ﺍﺯ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺳﻨﮕﻲ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺗﻴﻐﻪ، ﺧﺮﺍﺷﻨﺪﻩ، ﺳﻨﮓ ﻣﺎﺩﺭﻫﺎﻱ ﻣﺨﺮﻭﻃﻲ ﻭ ﺭﻳﺰ ﺗﻴﻐﻪ ﻫﺎﻱ ﻫﻨﺪﺳﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺗﻌﺪﺍﺩﻱ ﻇﺮﻭﻑ ﺳﻨﮕﻲ، ﻫﺎﻭﻥ ﻭ ﺩﺳﺘﻪ ﻫﺎﻭﻥ، ﻣﺸﺘﻪ ﺳﻨﮓ ﺳﺎﺏ، ﭼﮑﺶ ﺳﻨﮕﻲ، ﭘﻴﮑﺮﮎ ﻫﺎﻱ ﮔﻠﻲ ﺣﻴﻮﺍﻥ ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻥ، ﺻﻔﺤﻪ ﻫﺎﻱ ﻣﺪﻭﺭ ﮔﻠﻲ، ﺳﻮﺭﺍﺥ ﮐﻦ ﻫﺎﻱ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻧﻲ، ﺩﺭﻓﺶ ﻭ ﺳﻮﺯﻥ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻧﻲ، ﻣﻬﺮﻩ ﻫﺎﻱ ﺯﻳﻨﺘﻲ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﺻﺪﻑ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.  ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺗﺪﻓﻴﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻘﺎﻳﺎﻱ ﭼﻬﻞ ﻭ ﻳﮏ ﺍﺳﮑﻠﺖ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻧﻮﺯﺍﺩﺍﻥ ﺗﺎ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺴﻦ ﺍﺳﺖ. ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻳﺎ ﺩﺭﺍﺯﮐﺶ ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺎﻟﻎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﮐﺎﻣﻼ‌ً ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ، ﺩﻓﻦ ﻣﻲ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﺩﺭ ﻳﮏ ﻣﻮﺭﺩ، ﻣﺮﺩﻱ ﺭﺍ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﮔﺮﺩﻥ ﺑﻨﺪﻱ ﺑﺎ ﻣﻬﺮﻩ ﻫﺎﻱ ﺳﻨﮕﻲ ﻭ ﺻﺪﻓﻲ ﺩﻓﻦ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﻘﺎﻳﺎﻱ ﺍﺳﮑﻠﺖ ﺩﻳﮕﺮﻱ، ﺁﺛﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﺣﺼﻴﺮ ﻣﺸﺎﻫﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ ﺭﺳﺪ ﮔﺎﻫﻲ ﺍﺯ ﺣﺼﻴﺮ ﺑﺮﺍﻱ ﭘﻮﺷﺶ ﺟﺴﺪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻲ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﺩﺭ ﻳﮏ ﮔﻮﺭ ﺩﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﻲ ﻧﻴﺰ ﻳﮏ ﻓﺮﺩ ﺑﺎﻟﻎ، ﻳﮏ ﻧﻮﺟﻮﺍﻥ ﻭ ﻳﮏ ﮐﻮﺩﮎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺗﺎﺑﻮﺕ ﮔﻠﻲ ﺩﻓﻦ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ.  ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺁﺯﻣﺎﻳﺸﺎﺕ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪﻩ، ﻃﺒﻘﺎﺕ A ﻭ D ﮔﻨﺞ ﺩﺭﻩ ﺍﺯ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﻫﺰﺍﺭﻩ ﻫﺸﺘﻢ ﻭ ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ‌ً ﺍﻭﺍﻳﻞ ﻫﺰﺍﺭﻩ ﻫﻔﺘﻢ ﻕ.ﻡ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻃﺒﻘﻪ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭﻱ E ﺑﻴﻦ ﺳﺎﻝ ﻫﺎﻱ ﺣﺪﻭﺩ 7500 ﺗﺎ 8500 ﻕ. ﻡ ﺍﺳﺖ. ﺗﭙﻪ ﮔﻮﺩﻳﻦ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺗﺎﺭﻳﺨﻲ ﺩﺭ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﻲ ﺟﻨﻮﺏ ﺷﺮﻗﻲ ﮐﻨﮕﺎﻭﺭ ﻭ ﺑﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻳﮏ ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮﻱ ﺷﻤﺎﻝ ﺭﻭﺳﺘﺎﻱ ﮔﻮﺩﻳﻦ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ. ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺍﻳﻦ ﺗﭙﻪ ﺍﺯ ﺳﻄﺢ ﺯﻣﻴﻦ ﻫﺎﻱ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ ﺳﻲ ﻣﺘﺮ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻄﺢ ﺩﺭﻳﺎ ﻫﺰﺍﺭ ﻭ ﭼﻬﺎﺭ ﺻﺪﻣﺘﺮ ﺍﺳﺖ. ﻣﺴﺎﺣﺖ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ ﭘﺎﻧﺰﺩﻩ ﻫﮑﺘﺎﺭ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.  ﺗﭙﻪ ﮔﻮﺩﻳﻦ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1961 ﻡ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1965 ﻡ ﺗﻮﺳﻂ «ﮐﺎﻳﻠﺮﻳﺎﻧﮓ» ﻣﻮﺭﺩ ﮔﻤﺎﻧﻪ ﺯﻧﻲ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ. ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺍﻱ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻓﺼﻞ ﻣﺘﻮﺍﻟﻲ ﺣﻔﺮﻳﺎﺕ ﻣﻨﻈﻤﻲ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺖ. ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﻣﻌﺮﻑ ﻳﮏ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﻃﻮﻻ‌ﻧﻲ ﻭ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﺑﻲ ﻭﻗﻔﻪ ﺍﺯ ﺍﻭﺍﺳﻂ ﻫﺰﺍﺭﻩ ﺷﺸﻢ ﻕ.ﻡ ﺗﺎ 1600 ﻕ. ﻡ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﺯ ﻫﻔﺖ ﻃﺒﻘﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻃﺒﻘﻪ I ﺟﺪﻳﺪﺗﺮﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ، ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﺳﻼ‌ﻣﻲ ﻭ ﻃﺒﻘﻪ Vii، ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺗﺮﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ ﻭ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﺩﻭﺭﻩ ﻧﻮﺳﻨﮕﻲ ﺍﺳﺖ.  ﺩﺭ ﻃﺒﻘﻪ ﻫﻔﺘﻢ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺳﺎﮐﻨﺎﻥ ﮔﻮﺩﻳﻦ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﺩﻳﻮﺍﺭﻫﺎﻱ ﭼﻴﻨﻪ ﺍﻱ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﺳﻔﺎﻟﻴﻦ ﻭ ﻇﺮﻭﻑ ﺳﻨﮕﻲ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ 5500 ﺗﺎ 5000 ﻕ.ﻡ ﺍﺳﺖ.  ﺩﺭ ﮔﻤﺎﻧﻪ ﺯﻧﻲ ﺩﻭﺭﻩ ﮔﻮﺩﻳﻦ Vi، ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻘﺎﻳﺎﻱ ﻣﺤﺪﻭﺩﻱ ﺍﺯ ﻣﻌﻤﺎﺭﻱ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺳﻔﺎﻟﻴﻨﻪ ﻫﺎﻱ ﻣﮑﺸﻮﻓﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ ﻫﻤﮕﻲ ﺩﺳﺖ ﺳﺎﺯ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﭼﻬﺎﺭ ﮔﺮﻭﻩ ﺧﺸﻦ، ﻧﻴﻤﻪ ﺧﺸﻦ، ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ ﻭ ﺧﻮﺏ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪﻱ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ. ﻇﺮﻭﻑ ﺍﻏﻠﺐ ﺷﺎﻣﻞ ﮐﺎﺳﻪ ﻫﺎﻱ ﻧﻴﻢ ﮐﺮﻭﻱ ﺑﺎ ﻟﺒﻪ ﻫﺎﻱ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﮐﺎﺳﻪ ﻫﺎﻱ ﻧﻴﻢ ﮐﺮﻭﻱ ﺑﺎ ﺩﻳﻮﺍﺭﻩ ﻫﺎﻱ ﻋﻤﻮﺩﻱ، ﺩﻳﮓ ﻫﺎ، ﺳﺒﻮﻫﺎ ﻭ ﻇﺮﻭﻑ ﭘﺎﻳﻪ ﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ. ﺍﺯ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﮔﻮﺩﻳﻦ Vi ﻭ ﺍﻭﺍﻳﻞ ﮔﻮﺩﻳﻦ V ﻗﻠﻌﻪ  ﺍﻱ ﺑﺎ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺑﻴﻀﻲ ﺷﮑﻞ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﻗﻠﻌﻪ  ﺷﺎﻣﻞ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﺗﺎﻕ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻳﮏ ﺣﻴﺎﻁ ﺑﺰﺭﮒ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺍﺗﺎﻕ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺷﺶ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﻣﺴﮑﻮﻧﻲ، ﻣﺤﻠﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺑﺎﻳﮕﺎﻧﻲ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻫﺎﻱ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﻌﻤﺎﺭﻱ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﺷﻬﺮ ﻭ ﺑﻨﺎﻫﺎﻱ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻗﻠﻌﻪ  ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺭﻭﺳﺘﺎﻳﻴﺎﻥ ﻧﺴﺒﺘﺎً ﻣﺮﻓﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺳﺎﮐﻨﺎﻥ ﺩﮊ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺭﻭﻱ ﻫﻢ ﺭﻓﺘﻪ ﭼﻬﻞ ﻭ ﺳﻪ ﻟﻮﺡ ﮔﻠﻲ ﺍﺯ ﻃﺒﻘﻪ ﭘﻨﺠﻢ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺍﻳﻦ ﻟﻮﺡ ﻫﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﮔﻮﺩﻳﻦ V ﺑﺎﺯﺭﺍﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﺑﺎﺯﺭﮔﺎﻧﺎﻥ ﺷﻮﺵ ﺑﻮﺩ. ﻓﺮﻫﻨﮓ ﮔﻮﺩﻳﻦ Iv ﺍﺑﺘﺪﺍﻱ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﺮﻧﺰ I ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﮐﻨﮕﺎﻭﺭ ﺷﺪ. ﺳﻔﺎﻝ ﻫﺎﻱ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺷﺎﻣﻞ ﻇﺮﻭﻑ ﻧﺨﻮﺩﻱ ﺩﺳﺖ ﺳﺎﺯ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺻﻮﺕ ﻇﺮﻭﻑ ﺁﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﺍﻱ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ. ﺍﻳﻦ ﻇﺮﻭﻑ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﻧﻮﺍﺭﻫﺎﻱ ﺯﻳﮕﺰﺍﮐﻲ ﻭ ﺳﻪ ﮔﻮﺵ، ﺧﻄﻮﻁ ﮐﻨﺪﻩ ﮐﺎﺭﻱ ﺑﺎ ﺗﺰﻳﻴﻨﺎﺕ ﺷﺎﻧﻪ ﺍﻱ ﻭ ﻣﻮﺝ ﺩﺍﺭ ﺗﺰﻳﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ.  ﻃﺒﻖ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺕ، ﮔﻮﺩﻳﻦ Iii ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺷﺶ ﻻ‌ﻳﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮔﻮﺩﻳﻦ Iii1 ﺷﺮﻭﻉ ﻭ ﺑﻪ Iii6 ﺧﺘﻢ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ. ﺗﺎﺭﺥ ﺍﺭﺍﻳﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺮﺍﻱ ﮔﻮﺩﻳﻦ Iii ﺑﻴﻦ 2600-1400 ﻕ.ﻡ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﻻ‌ﻳﻪ ﻫﺎ ﺭﻭﺳﺘﺎﻱ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﺗﭙﻪ ﻭ ﺷﻴﺐ ﻫﺎﻱ ﺁﻥ ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﻃﺒﻘﻪ ﺩﻭﻡ ﺑﻘﺎﻳﺎﻱ ﺩﮊﻱ ﺍﺯ ﺩﻭﺭﻩ ﻣﺎﺩ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺭﻭﻱ ﺁﺛﺎﺭ ﻣﻌﻤﺎﺭﻱ ﻃﺒﻘﻪ Iii ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ﺍﻳﻦ ﺩﮊ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺣﺼﺎﺭﻱ ﺧﺸﺘﻲ ﺑﺎ ﺑﺮﺝ ﻫﺎﻱ ﭼﻬﺎﺭﮔﻮﺵ ﻣﺤﺼﻮﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ ﺷﺼﺖ ﻭ ﭘﻨﺞ ﻣﺘﺮ ﺍﺯ ﻃﻮﻝ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.  ﺩﺭ ﻗﺴﻤﺖ ﺟﻨﻮﺑﻲ ﺑﺮﺝ ﻏﺮﺑﻲ، ﺑﻘﺎﻳﺎﻱ ﻳﮏ ﺍﺗﺎﻕ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﻳﮏ ﺁﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﺟﺎﻱ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺁﻥ ﺍﺟﺎﻕ ﻭ ﺗﻨﻮﺭ ﻧﺎﻥ ﭘﺰﻱ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺍﻣﺘﺪﺍﺩ ﻏﺮﺑﻲ ﺍﻳﻦ ﺍﺗﺎﻕ، ﺗﺎﻻ‌ﺭ ﺳﺘﻮﻥ ﺩﺍﺭﻱ ﺑﻪ ﻃﻮﻝ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﭼﻬﺎﺭ ﻣﺘﺮ ﻭ ﻋﺮﺽ ﻫﺠﺪﻩ ﻣﺘﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺣﺼﺎﺭ، ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺷﻤﺎﻟﻲ ﺍﻳﻦ ﺗﺎﻻ‌ﺭ ﺭﺍ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺗﺎﻻ‌ﺭ ﺳﻲ ﻋﺪﺩ ﺳﺘﻮﻥ ﭼﻮﺑﻲ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ. ﺍﺯ ﺳﺘﻮﻥ ﻫﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺨﺸﻲ ﺍﺯ ﭘﺎﻳﻪ ﻫﺎﻱ ﺳﻨﮕﻲ ﺁﻥ ﺑﺮ ﺟﺎﻱ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﻗﻤﺴﺖ ﺟﻨﻮﺑﻲ ﺍﻳﻦ ﺗﺎﻻ‌ﺭ، ﺳﮑﻮﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻧﻴﻤﮑﺖ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻗﺴﻤﺖ ﺷﻤﺎﻟﻲ ﺗﺎﻻ‌ﺭ ﻧﻴﺰ ﻣﺤﻠﻲ ﺗﺨﺖ ﻣﺎﻧﺪ ﺟﻬﺖ ﻧﺸﺴﺘﻦ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻋﺎﻟﻲ ﺭﺗﺒﻪ ﺍﻱ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﻴﻦ ﺭﺩﻳﻒ ﻫﺎﻱ ﺍﻭﻝ ﻭ ﺩﻭﻡ ﺳﺘﻮﻥ ﻫﺎ، ﺩﺭ ﺍﻣﺘﺪﺍﺩ ﺩﺭ ﻭﺭﻭﺩﻱ ﺗﺎﻻ‌ﺭ ﻭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ، ﻣﺤﻠﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﺗﺶ ﺩﺍﻥ ﺁﺟﺮﻱ ﺗﻌﺒﻴﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﻄﺢ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺎﻻ‌ﺗﺮ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﻗﻤﺴﺖ ﺷﺮﻗﻲ ﺍﻳﻦ ﺗﺎﻻ‌ﺭ، ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺍﻱ ﺍﺯ ﺍﺗﻘﺎ ﻫﺎﻱ ﺑﺎﺭﻳﮏ ﻭ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻣﺪﺍﺭﮎ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ ﺍﻳﻦ ﺩﮊ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﮐﺎﻣﻠﻲ ﻣﺮﮐﺐ ﺍﺯ ﺍﺗﺎﻕ ﻫﺎﻑ ﺭﺍﻫﺮﻭ، ﺁﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﺍﻧﺒﺎﺭﮎ ﺍ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﺮﺝ ﻭ ﺑﺎﺭﻭ ﻭ ﺩﻳﻮﺍﺭﻱ ﻣﺴﺘﺤﮑﻢ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ‌ً ﺑﻪ ﻳﮑﻲ ﺍﺯ ﺷﺎﻫﺰﺍﺩﮔﺎﻥ ﻣﺎﺩﻱ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﺮﮐﺰﻱ ﺣﺎﮐﻢ ﺍﻳﻦ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺗﻌﻠﻖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻣﻌﻤﺎﺭﻱ، ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﮔﻮﺩﻳﻦ Ii ﻭ ﺗﺎﻻ‌ﺭ ﺳﺘﻮﻥ ﺩﺍﺭ ﺁﻥ ﺍﺯ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﺗﺎﻻ‌ﺭﻫﺎﻱ ﺳﺘﻮﻥ ﺩﺍﺭ ﺳﻨﺘﻲ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺩﺭ ﻣﻌﻤﺎﺭﻱ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﻲ ﺷﺒﻴﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺣﺪ ﮐﻤﺎﻝ ﻭ ﺍﻋﺘﺪﺍﻝ ﺯﻳﺒﺎﻳﻲ ﺧﻮﺩ ﻣﻲ ﺭﺳﺪ. ﻋﻼ‌ﻭﻩ ﺑﺮ ﺁﺛﺎﺭ ﻣﻌﻤﺎﺭﻱ، ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﺳﻔﺎﻟﻴﻦ ﻭ ﺳﻨﺠﺎﻕ ﻗﻔﻠﻲ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﺯ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﺍﻃﻼ‌ﻉ ﺭﺳﺎﻧﻲ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻴﺮﺍﺙ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﻭ ﮔﺮﺩﺷﮕﺮﻱ ﻛﺸﻮﺭ ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺗﭙﻪ ﺯﺍﻏﻪ ﺩﺭ ﺩﺷﺖ ﻗﺰﻭﻳﻦ (ﺍﻭﺍﺧﺮ ﻫﺰﺍﺭﻩ ﻫﻔﺘﻢ ﻕ.ﻡ) ﻛﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻫﺎﻱ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺑﻪ ﻳﺎﻭﺭﻳﻢ. ﺍﻏﻠﺐ ﺑﻨﺎﻫﺎ ﺑﺎ ﺧﺸﺖ ﻭ ﻳﺎ ﭼﻴﻨﻪ ﮔﻠﻲ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺷﺒﻴﻪ ﺗﭙﻪ ﮔﻨﺞ ﺩﺭﻩ ﺍﺳﺖ. ﺁﺛﺎﺭ ﭘﺮﺍﻛﻨﺪﻩ ﺍﻱ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﻭ ﻛﻨﺎﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﻭﻳﮋﻩ ﻏﺎﺭﻫﺎﻱ ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ 10000 ﺳﺎﻝ ﻭ ﻳﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺗﺨﻤﻴﻦ ﻣﻲ ﺯﻧﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺳﺎﻛﻨﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺍﻱ ﻣﺴﺘﻘﺮ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺁﺛﺎﺭ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺩﻻ‌ﻟﺖ ﺑﺮ ﺗﻤﺪﻥ ﻭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻣﺪﻭﻥ ﺩﺍﺭﺩ، ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺣﺪﻭﺩ 7000 ﺳﺎﻝ ﻕ.ﻡ ﺍﺳﺖ. ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﺷﻨﺎﺳﺎﻥ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﺑﻴﻦ 7000 ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻣﻴﻼ‌ﺩ ﻣﺴﻴﺢ ﺗﺎ ﺗﺎﺳﻴﺲ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻱ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﻲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ: ﺩﻭﺭﻩ ﺍﻭﻝ ‹‹ ﺩﻭﺭﻩ ﻧﻮﺳﻨﮕﻲ ›› (ﻫﺰﺍﺭﻩ ﻫﻔﺘﻢ ﻕ.ﻡ) ﺩﻭﺭﻩ ﺩﻭﻡ ‹‹ ﺩﻭﺭﻩ ﻣﺲ ﻭ ﺳﻨﮓ ›› (ﺣﺪﻭﺩ 3200 ﻕ.ﻡ) ﻛﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﺧﻂ، ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺩﻭﺭﻩ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻣﻲ ﭘﺬﻳﺮﺩ.*

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415


برچسب‌ها: اولین سکونتگاهای ایران باستانغار هاﻏﺎﺭ ﻫﺎﻱ ﺍﻟﺘﻤﻴﺮﺍ

تاريخ : 10 / 7 / 1395 | | نویسنده : کوروش |

یکی از مطمئن ترین روش های پیدا کردن اتاقک ،حفره ،یا دفینه و گنج استفاده از روش جیو الکتریکال است .به این صورت که جریان برق به داخل زمین فرستاده میشود و برگشت آن و میزان مقاومت زمین اندازه گیری می شود و نظر به اینکه هر فلز یا حفره یا اتاقکی مقاومت خاص خود را دارد ، دستگاه با اندازه گیری این مقاومت وجود آنها را مشخص میکند .



همچنین هر فلزی مقاومت خاص خود را دارد و طلا و نقره کمترین مقاومت را در فلزات دارند در صورت وجود این فلزات در خاک سریع وجود آنها مشخص میشود و دستگاه کمترین مقاومت را در زمین حس میکند .

همچنین حفره یا تونل یا اتاقک بیشترین مقاومت را در مقابل جریان الکتریسیته از خود نشان میدهند به همین خاطر در صورت وجود آن دستگاه آن را تشخیص میدهد .نظر به اینکه در یک بار جستجو شما میتوانید 800 متر را اسکن کنید برای زمین های بزرگ و نا هموار بسیار مناسب است .در کار با آن احتیاجی به حرکت نیست و شما فقط کافی است الکترود ها را 4 گوشه زمین قرار بدهید و دستگاه به طور اتوماتیک برق را بین الکترود ها به داخل زمین می فرستد و در برگشت برق به الکترود دیگر وجود هر ناهمواری و فلز ساخته شده به دست بشر را مشخص میکند .

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415


برچسب‌ها: آموزش گنج یابی در غار و اتاقک گنجغار هاگنج های پنهان غار ها

تاريخ : 7 / 7 / 1395 | | نویسنده : کوروش |

از ساده ترین تله شروع می کنم که دوستان در موردش زیاد توضیح دادن اما لازم دیدم با شکل کمی توضیح بدم

http://s6.picofile.com/file/8193949542/tt1.jpg

1. تله ای که در ایران زیاد یافت می شود که معمولا در  دالان هایی که منتهی به اتاق می شود که چاله ای عمیق که درون آن پر از نیزه است البته این عکسی که من گذاشتم مربوط به جنگ فکر کنم ویتنام باشه اما برای شبیه سازی کردن در ذهن خوب است اما از نظر ساختار شبیه همان تله است با عمق کمتر که بعد از ساختن تله روی آن را استتار می کنند و معمولا در دیواره ها یا ورودی  دالان با رسم شکلی به آن اشاره میشه البته در مواردی به جای نیزه و یا همراه نیزه زهر نیز بکار برده شده است یا به تنهایی به شکل حوضچه ای پر از زهر و مواد سمی که ظرف چندین دقیقه باعث مرگ میشه دوستان قبل از وارد شدن به دالانها حتما از کمربند های کوهنوردی استفاده کنید و به کمر ببندید و محکم کنید تا اگر هم احیانا دچار تله شدید کار به جاهای باریک کشیده نشود.

http://s6.picofile.com/file/8193949568/tt2.jpg

2.تله بعدی که بعد از شیب تند در غارها است به صورت پلمپ بعد از شیب که به صورت کاملا حرفه ای استتار شده بعضا هم در بین راه اهرمی قرار می گرفت که با قرار دادن پا بر روی آن عمل کرده و سنگ به روی شیب افتاده که دیگر راه برگشتی نمی گذارد .داخل پلمپ حفره ای بسیار عمیق و بعضا با نیزه وجود دارد در اینجا باید از کمربند کوهنوردی استفاده نمود و در بین راه باید دقت نمود تا احیانا بر روی اهرمی پا نگذاریم در غارها باید خیلی دقت نمود حتما از چراغ قوه های قوی استفاده نمود تا اهرم ها و خطر ها قابل تشخیص شوند.

3.تله ای هم وجود دارد که به تله ترس معروف است.که معمولا در جاهای پلمپ شده مانند گوردخمه ها که انسان از محیطی روشن به جای تاریکی وارد می شود استفاده می شود. به صورتی که مجسمه ای به صورت موجودات افسانه ای یا حیوانات به صورت بزرگ و ترسناک که معمولا بعد از شکستن در ورودی با اینگونه مجسمه ها روبرو می شوید .

4.تله آخر مربوط به چاه هایی می شود که دارای سر بار می باشند برای حفاری کردن و برداشتن سر باری دیواره چاه مجبورید که طنابی به کمر خود ببندید و  سر طناب را به بیرون چاه ببندید .در اینجا باید به سنگ های بالای ورودی چاه دقت کنید اینگونه چاهها دارای سنگ های بزرگ در ورودی هستند که با کوچکترین لغزشی از جای خود حرکت کرده و شخص را  به ته چا می فرستد .حتما قبل از ورود به چاه با شیوه  تکان تکان آنرا خنثی کنید.

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415


برچسب‌ها: تله های فیزیکی بکار گرفته شده در غارهاگنج هاغار هاتله های مکانیکی در دفینه یابی

تاريخ : 6 / 7 / 1395 | | نویسنده : کوروش |

غار شکارچیان در دامنه کوه بیستون و در بالای سر نقش برجسته هرکول قرار دارد. این غار دارای فضای کوچکی به مساحت 35 متر مربع است و به احتمال پناهگاه موقت شکارچیانی بوده که در آنجا لاشه شکار را جهت حمل به اقامتگاه اصلی، قصابی و آماده می کردند. شکارچیان می توانستند در هنگام شکار از غار شکارچیان بعنوان مخفیگاه استفاده کنند. زیرا موقعیت مکانی آن به گونه ای است که تا به آن نزدیک نشویم از فاصله دور و از پایین به خوبی دیده نمی شود و شکارچیان می توانستند به راحتی در آن حرکات حیواناتی که در پایین و بخصوص در کنار سراب بودند را زیر نظر بگیرند.

در سال 1949 میلادی پروفسور کارلتون کوون در این غار به کاوش پرداخت و به آثار زیادی از دوره پارینه سنگی میانی تا عصر حاضر دست یافت. از جمله این یافته ها می توان به ابزارهای سنگی، ابزارهای استخوانی، استخوان های جانوری، استخوان انسان نئاندرتال و سفال های دوران هخامنشی تا عصر حاضر اشاره کرد.

 

استخوان های جانوری کشف شده از غار شکارچیان به حیواناتی همچون گوزن، غزال، گاو وحشی، اسب سانان و گراز تعلق دارد. علاوه بر آن مقدار زیادی ابزار سنگی شامل تيغه هاي سنگي و تبرهاي بادامي شکل بدست آمد. طی این کاوش بخشی از استخوان ساعد انسان نئاندرتال کشف شد که شباهت هایی با نمونه های بدست آمده از خاورمیانه و اروپا دارد. کشف استخوان انسان نئاندرتال در غار شکارچیان گواه حضور انسان نئاندرتال در ایران بویژه منطقه زاگرس و بیستون است.

غار شکارچیان در تاریخ 19 اسفند 1380 به شماره 4889 در فهرست اثار ملی کشور به ثبت رسید.

غار شکارچیان

 

غار شکارچیان

غار شکارچیان

غار شکارچیان

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415


برچسب‌ها: غارهاي باستاني ايرانغار هاآثار باستانیگنج هاغار شکارچیان

تاريخ : 6 / 7 / 1395 | | نویسنده : کوروش |

اين غار در 25 کيلومتري جنوب غربي شهر خرم‌آباد بر سر راه کوهدشت، در محلي به نام «سوليزه» بر دامنة کوه «يافته»، واقع شده و سطح و فضاي داخلي آن محدود است. این غار برای اولین باردر سال 1965 میلادی توسط “فرانک هول” باستان شناس آمریکایی مورد کاوش قرار گرفت.

در سال 84 نیز دومین دوره کاوش این غار توسط هیات مشترک ایران و بلژیک آغاز شده که در حال حاضر ادامه دارد.سرپرست ایرانی هیات کاوش می گوید: غار یافته به دلیل دارا بودن بیش از دو متر رسوبات باستان شناختی اواخر عصر یخ (شامل بقایای فرهنگی دوره پارینه سنگی جدید) دارای اهمیت فراوانی در مطالعه فرهنگ اوایل این دوره در خاور نزدیک و اروپاست. “سونیا شیدرنگ” افزود: در دهه های اخیر پژوهش های فراوانی در ارتباط با خاستگاه و راه و روش زندگی انسان مدرن دراروپا و خاور دور انجام شده است.

وی با اشاره به اینکه بقایای فرهنگی باقیمانده از انسانهای مدرن با عنوان فرهنگ اوریناسی شناخته می شود، اظهارداشت: این فرهنگ مربوط به انسانهایی است که ابزارهای کارآمدی که اغلب بر روی تیغه ساخته می شده، برای شکار و سایر منظورها استفاده می کردند. سرپرست بلژیکی گروه کاوش غار یافته نیز گفت: در مطالعات انجام شده شباهتهای فراوانی میان مصنوعات سنگی و فرهنگ اوریناسی اروپا وجود دارد.”مارسل اوت” اضافه کرد: تا پیش از این کاوش ها، برخی از متخصصان فرهنگ اوریناسی، پارینه سنگی جدید را مختص اروپا و حاشیه شرقی مدیترانه می دانستند. وی گفت: در کاوش های سال گذشته این غار، علاوه بر مصنوعات سنگی، تعدادی آویز و مهره های تزیینی از جمله دو صدف دریایی سوراخ شده، دو قطعه دندان گوزن و یک قطعه هماتیت که به شکل آویز درآمده، یافت شده است.

 

وی با اشاره به اینکه این مجموعه از کهن ترین آویزهای تزیینی یافت شده در ایران است، اظهار داشت: این اشیا از نشانه های بارز فرهنگ اوریناسی مقارن با حضور نخستین انسانهای پارینه سنگی جدید در اروپا و خاور نزدیک است. دبیر شورای ثبت آثار استان لرستان نیز گفت: لرستان به دلیل دارا بودن شرایط مساعد آب و هوایی، محیط مناسبی برای استقرار بشر در زمان های پیش از تاریخ بوده است.عطا حسین پور افزود: این اهمیت باعث شده در سال 1965 میلادی دره خرم آباد به عنوان مرکز مطالعات پیش از تاریخی دانشگاه پل آمریکا به سرپرستی دکتر فرانک هول و کنت فلانری قرار گیرد.

وی گفت: استان لرستان به دلیل کوهستانی بودن دارای غارهای مسکونی فراوانی بوده که در این میان غارهای یافته، گرارجنه، کنجی، قمری و پاسنگر مورد کاوش قرار گرفته است. وی با اشاره به وجود 250 غار و پناهگاه صخره ای شناسایی شده در لرستان اظهارداشت: تاکنون 125 غار از این تعداد در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.

غار یافته

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415


برچسب‌ها: غارهاي باستاني ايرانغار هاآثار باستانیگنج ها غار یافته

تاريخ : 6 / 7 / 1395 | | نویسنده : کوروش |

 

غار کنجي در چهار کيلومتري جنوب شهر خرم‌آباد در کمرکش يک کوه قرار گرفته است. دسترسي به اين غار، از طريق يک مسيل دره‌اي امکان پذير است. در فصل بهار، از دامنه‌هاي آن، چشمه‌هاي آب جاري مي‌شوند. اين غار يکي از منظم‌ترين غارها از لحاظ سطوح داخلي است.
مساحت آن بيش از 200 متر مربع است و کف خاکي آن 2 متر قطر دارد. در قسمتي از دهانة آن، يک تپة خاکي وجود دارد که در کاوش‌هاي انجام شده، چند گور مربوط به پيش از تاريخ همراه با اسکلت‌هاي متعدد از آن به دست آمده متعدد از آن به دست آمده است. در دامنه و چشم‌انداز اين غار، دشت وسيع با تپه‌هاي مصنوعي وجود دارد. غار کنجی مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان است و در جنوب شرقیخرم‌آباد واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۱۴۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. انتخاب اين قسمت از دره خرم آباد براي اولين بار براي سكونت در 40 هزار سال پيش مي تواند اهميت اين دره را نشان دهد همچنين توانايي انسان در كنترل طبيعت و محيط خويش و موقعيت دره كه موفقيت انسان را در شكار به همراه داشت.

 

 

 

غار کنجی

 

غار کنجی

 

غار کنجی

 

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415


برچسب‌ها: غارهاي باستاني ايرانغار هاآثار باستانیگنج های موجود در غار هاغار کنجی

تاريخ : 6 / 7 / 1395 | | نویسنده : کوروش |

صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 1981 صفحه بعد

.: Weblog Themes By SlideTheme :.


  • وب تریلر فیلم
  • وب ساح
  • وب احسان
  • وب باشگاه خبرنگاران